O río esquecemento:
Descentralizando a Paisaxe Galega
Este proxecto presenta unha interface interactiva on-line como resposta ao caso de colonización interna de Galicia en España, investigando varias intervencións construídas durante a ditadura franquista na beira galega do río Limia, e as súas implicacións sociais, políticas e ambientais sobre as ecoloxías e comunidades no presente.
O encoro de Lindoso servirá de caso de estudo para o proxecto, xa que foi construído entre a fronteira española e portuguesa nos anos 90. Aínda que construído durante unha aparente democracia nova, materialízase como a estratificación da lóxica inherente ao sistema colonial xa que nace baixo as leis ditatoriais dos anos 60, a través dunha alianza transnacional formada entre o ditador portugués Salazar e Franco . O concepto de colonia interna visualiza unha poboación que, malia estar enmarcada dentro da rexión central do sistema capitalista, é vítima de modelos de explotación propios das colonias. Incluído o control dos poderes administrativos, xurídicos e lexislativos, pero o máis importante, o proceso de alienación cultural.
O territorio galego foi utilizado como recurso de extracción por España ao longo dos séculos mentres estaba controlado por capitais estranxeiros, o que provocou a inexistencia de galegos no poder. A construción do Encoro desencadenou maiores abusos na paisaxe, xa que fixo que os veciños abandonasen a zona, o goberno democrático permitiu que a industria gandeira estranxeira contaminase abertamente estes encoros, imposibilitando que ningún ecosistema prosperase. As antigas dinámicas de propiedade colectiva do monte, as mancomunidades, foron asaltadas polo réxime e perpetuadas polo goberno democrático en nome do progreso e do capitalismo.
A través da interface, o usuario pode acceder ás ruínas do que foi un día, e ás memorias colectivas e individuais da paisaxe. En resposta á resistencia a esta elaboración de políticas, a interface ofrece información xeográfica como unha análise técnica e rigorosa do mecanismo do encoro, intentando descentralizar e devolver axencia sobre estes artefactos que cambiaron a vida de tantos. O conxunto de interaccións está deseñado para potenciar a axencia do usuario sobre a paisaxe, revelando como se ven e funcionan estes espazos interiores, redistribuíndo así o poder. Permítese que existan fallos xa que o comportamento humano e da auga coexisten dentro do personaxe en primeira persoa.
Publicación universitaria:
Libro de investigación: